çamçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çamçı

mizahçı, şakacı.

Son arananlar:

• acha,
• egmek,
• dincil,
• chong,
• Onur,
• hauh,
• ma,
• çoyun,
• töngülüsh,
• diction,
• çıdayalmay,
• meme,
• Bayak,
• Başarı,
• hökgeriş,
• race,
• Music,
• butə,
• sono,
• jiyak,
• rad,
• çamçı