Özgün
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
özgün
[Köken: Uydurukça] Özünlük, Özoluşlu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
özgün
с. оригиналь, үзенә бертөрле
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
özgün
Türkiye Türkçesi: özgün
Azerbaycan Türkçesi: orijinal äsl
Başkurt Türkçesi: kıⱬık irmäk ģajäp
Kazak Türkçesi: sonı özindik
Kırgız Türkçesi: özgöçö orginaldṻ
Özbek Türkçesi: özigä ⱨàs
Tatar Türkçesi: üzinä birtörli üzinä ginä ⱨas
Türkmen Türkçesi: ȫboluşlı
Uygur Türkçesi: acayip ğaliti
Rusça: original'nıy svoyeobraznıy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
özgün
sif. Özünəməxsus, özünə xas olan, orijinal. Sabir, İran tacirlərinin alayarımçıq işlərini, verdikləri vədə xilaf çıxmalarını özgün tərzdə tənqid edərək, onları kasıb balalarının şövqlə oxumalarını gözləri götürməməkdə, dargözlükdə günahlandırırdı. “Hophopnamə”.