ÇAM
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
çam
[Köken: Yerel] Karagay, Çırşı, Arca
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
çam
и. нарат ◊ çam devirmek уйламыйча сүз сөйләү; çam yarması эре гәүдәле кеше
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
çam
Türkiye Türkçesi: çam
Azerbaycan Türkçesi: şam
Başkurt Türkçesi: karağay şirşı ög
Kazak Türkçesi: karağay şırşa
Kırgız Türkçesi: karağay kızıl karağay
Özbek Türkçesi: ḳarağay
Tatar Türkçesi: narat çırşı
Türkmen Türkçesi: arça sosna
Uygur Türkçesi: kariğay arça
Rusça: sosna yel'
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
çam
adım.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çam
mizah, şaka, lâtife. Tabalağan ~: alaylı mizah, ~ğa buruv: şakaya çevirme, ~ etip aytdı: şakaya getirip söyledi, ~ at: lâkap, ~ halda cazılğan: mizah tarzında yazılan, ~ hapar: mizahî hikâye, ~ hapar cazıvçu: mizahî hikâye yazarı, ~söz: mizahî söz.