zikir
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
zikir
и. искә төшү, искә төшерү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
zikir
Türkiye Türkçesi: zikir
Azerbaycan Türkçesi: zikr
Başkurt Türkçesi: zikir
Kazak Türkçesi: zikir
Kırgız Türkçesi: zikir
Özbek Türkçesi: zikr
Tatar Türkçesi: zikir
Türkmen Türkçesi: zikir
Uygur Türkçesi: zikir
Rusça: rel. zikr(radeniye dervişey)
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
zikir
a. 1. zikir; zikir sal-: Allahın isimlerini söylemek, vird çekmek; 2. mec. güvercin ve kumrunun ötmesi, dem çekmesi.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
zikir
at, k.d. 1. Ýatlama, ýat etme. 2. Hudaýyň adyny gaýtalama. Ryzk üçin gam iýme, haka zikr eýle, Ezelde ýazylan senden daş bolmaz (Magtymguly). 3. Küştdepdiniň bir görnüşi. Toýlarda ýerine ýetirilýän zikire "Yşky zikir" diýlipdir (A. Jykyýew).
‣ Zikir çekmek hudaýyň, öwlüýäleriň adyny tutup, köne dini kitaplardan sesli gazal okamak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
zikir
a. 1. Zikir, Allahı anma 2. Vurgulama, beyan, izah. Yuqurida zikir qilip ötken adimimiz – Yukarıda bahsettiğimiz kişi.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
zikir
zikir. ~ aytıv: zikir söyleme, ~ etmek: zikretmek, ~ nazmula: ilahiler.