zemin
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
zemin
[Köken: Farsça] Yer
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
zemin
и. 1) туфрак, җир; 2) җирлек, нигез, фон; zemini siyah bir basma кара җирлекле тукыма; 3) күч. нигез; bir anlaşma zemini bulunamadı килешү өчен бер нигез табылмады
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
zemin
Türkiye Türkçesi: zemin
Azerbaycan Türkçesi: zämin
Başkurt Türkçesi: yir
Kazak Türkçesi: jer
Kırgız Türkçesi: cer
Özbek Türkçesi: yer zàmin
Tatar Türkçesi: cir
Türkmen Türkçesi: yer zemḯn
Uygur Türkçesi: zimin
Rusça: zeml'a
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
zemin
[zemi:n], at, şahyr. Ýer, toprak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
zemin
f. bk. zémin.