yrýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

yrýa

[yrýa:], at.1. Zaýa, isrip. Nahary yrýa etmäň. 2. Biderek, boş, netijesiz. Çaklarsyň, göýä bir akyl derýasy, Aýdanda sözüniň bolmaz yrýasy (A. Kekilow).

Son arananlar:

• tevekkül,
• köreken,
• tatuuluk,
• kekire,
• çybyk,
• beykam,
• xomut,
• gümleme,
• tileşmek,
• hamd,
• likopcha,
• çapmaluu,
• otmish,
• Seziş,
• tekâmül,
• ösüntgi,
• kanalizasiyalı,
• uguz,
• Coll,
• üznüksiz,
• cadugər,
• yrýa