xurafat
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
xurafat
is. [ər.] Mövhumat. Zülm nə din bildi, nə dil, nə Vətən; Cəhalət uydurdu İslam adına; Açıqfikirlilər qaçdı ölkədən; Dözməyib cahilin xurafatına. B.Vahabzadə. // məc. Əfsanə, nağıl, uydurma. Və ya ki Şuşədə bir sərsəmin xurafatı; Səhifələr ilə məşğul edər “Füyuzat”ı. M.Hadi. [Bahadır:] Ey ağlını qayıb etmiş qoca, nə üçün bu avam zavallıları belə xurafat ilə aldadırsan? S.S.Axundov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
xurafat
mövhumat, dindarlıq
{bağnaz, dindarlık}