urbun

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

urbun

boğaz, dağ boğazı. ~nu örge aylandıla: boğaz boyunca yukarıya yöneldiler.

Son arananlar:

• şişirmek,
• göshdar,
• baker,
• zəruri,
• Ertak,
• kasnamak,
• çipçiy,
• tanfurush,
• Yurmoq,
• çañırt,
• Satık,
• zowkysapa,
• Xora,
• açhıç,
• Xurcun,
• oğurlatma,
• pervert,
• rahmshafqat,
• üşenç,
• cuman,
• samsı,
• urbun