ujal
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ujal
[ujol], at.1. Ýer sürlende azalyň yzynda galýan insizje joýa meňzeş yz, zolak; tohum sepilende tohumyň ýere tekiz düşmegi üçin sürlen kölçeleri hatara bölýän yz. Her ujalyň ugry bilen «Her bir dänäň müň bolsun!» diýip tohum sepilip başlanýar (Gurbanguly Berdimuhamedow, Döwlet guşy, 466 s.). Mukam aga pil bilen ujal düzläp ýören Bessiriň deňine bardy (B. Öwezow). 2. Uzap giden aňňatlyklaryň arasyndaky peslik, çöketlik.