tırmak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tırmak

1. tırnak, pençe; tırmaktay yahut tıptırmaktay: küçük, tırnak kadar; tıp- tırmaktay bala: küçücük çocuk; kan tırmak: hunhar, kana susamış, yırtıcı; capa tırmak: hepsi birlikte, toptan, kütle halinde; cez tırmak (harfiyen: bakır pençe) = cez tumşuk (bk. tumşuk I) ; karğa tırmak: Kırgız tezyinatından bir çeşididir; 2. = tırmook.

Son arananlar:

• değirmek,
• bırbıy,
• çılbır,
• Ozga,
• qiymətləndirilmə,
• tarlık,
• confrontation,
• Ayyaş,
• noo,
• kanmak,
• olmazın,
• tulkuboy,
• bəzəmə,
• alkyş,
• sogımak,
• caşamak,
• təmənna,
• beayov,
• zökəm,
• darala,
• navigator,
• tırmak