tonavçu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tonavçu
soyguncu, yağmacı.
Son arananlar:
- hadde,
- Müddet,
- cum,
- itiləşdirilmə,
- katizmatik,
- kaşşak,
- çuray,
- wägirmek,
- kırpak,
- borjom,
- çalın,
- courtyard,
- anqar,
- eigenvalue,
- enthusiastically,
- tebrik,
- ədəbi,
- Tacir,
- swiss,
- siymoq,
- tulle,
- tonavçu