terken

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

terken

egemen, hükümdar, mellk; vilâyet üzerine vali olan kimseye kar şı hakanlann aytası; "kendisine itaat edilen" anlamına I, 376, 441, 442; 11. 209

Son arananlar:

• Küncü,
• meslihet,
• cesspool,
• saparta,
• argot,
• contrast,
• miyri,
• awar,
• uzamoq,
• süydümsüz,
• bulmaca,
• matematika,
• qarangghu,
• ýoluş,
• ookat,
• uşbu,
• ulamış,
• boyunduruk,
• küleoynay,
• goyasiz,
• introductory,
• terken