rind
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
rind
is. [ər.] klas. Vaxtını eyş-işrətlə keçirən laqeyd, laübalı adam; xərabati. Rindlər bəzmin gəzib bir-bir yetir məndən niyaz. Füzuli. Badə zövqün nə bilir rindi-kühəndən qeyri! Ə.Vahid.
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
rind /ɹɪɡˈɑːd/
1. kabuk
2. meyva veya peynir kabuğu
3. kabuğunu soymak.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
rind
kabuk