qıyqac
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
qıyqac
1. sif. Əyri, çəp, yanakı, çəpəki. Siyah zülfü dal gərdəndə bir qulac; Sona cıqqası tək ucları qıyqac. Q.Zakir. Dağ başından günəş baxınca qıyqac; Quşlar durmaz, sərsəm kimi bağırar. A.Şaiq. Tikanlı tel uzanır hər yana əyri, qıyqac. R.Rza.
2. is. Çəpinə kəsilmiş, yaxud çəpinə qatlanmış parça və s.; üçkünc baş örtüyü. Başına güllü qıyqac bağlamış Həqiqət .. torpaq daşıyan, yer qazan, daş aşıran yoldaşlarına baxırdı. Ə.Vəliyev.