qocalmaq
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
qocalmaq
f.
1. Qoca olmaq, qocalıq yaşına dolmaq. O çox tez qocaldı. – Cavanlar gəldi dünyayə, qocaldım, heyf, pir oldum. S.Ə.Şirvani. Əfsus qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf, cavanlıq! M.Ə.Sabir.
2. məc. Köhnəlmək, gücdən düşmək, yıpranmaq. Köhnə dünya qocalır, bu döyüşdə qartalır. R.Rza.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
qocalmaq
I. yaşlaşmaq
{yaşlanmak}
II. köhnəlmək
{eskimek}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
qocalmaq
ihtiyarlamak, kocamak