okuğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuğan

okumuş, okuyan, bilgili. ~adam: bilgili adam, ~nı beti carık, kölü bazık: okumuşun yüzü aydınlık, gönlü kavi (deyim).

Son arananlar:

• tevdi,
• bölme,
• shia,
• bug,
• overset,
• penisilin,
• buyurmoq,
• bülün,
• bükte,
• eyham,
• ketik,
• qichinmoq,
• aşaklamak,
• yunda,
• çeğer,
• dimağ,
• yalafar,
• kutur,
• qürrələnmək,
• discernible,
• albuxara,
• okuğan