məlamət

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

məlamət

is. [ər.] Danlaq, danlama, məzəmmət, töhmət. Ey Füzuli, mən məlamət gövhərinin gənciyəm; Əjdəhadır kim, yatıb çevrəmdə zənciri-cünun. Füzuli. • Məlamət etmək (eləmək, qılmaq) – məzəmmət etmək, danlamaq, töhmətləndirmək. [Mirzə Rəhim ağa:] Neçə dəfə də çağırıb, məzəmmət, məlamət eləmişəm. M.S.Ordubadi.

Son arananlar:

• kiridilmə,
• koloy,
• gıday,
• modomiki,
• Meşale,
• variety,
• topu,
• Sefer,
• bogdor,
• testereli,
• safolat,
• MAHİR,
• Merkezi,
• himmet,
• tüntaw,
• tavtologiya,
• alaja,
• govgum,
• uncompromising,
• mikrobik,
• tüngül,
• məlamət