munazara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

munazara

[muna:zara], at, kön.s. 1. Gadymy çeper edebiýatda şygyr düzülişiniň bir görnüşi. 2. Jedel, çekişme.

Son arananlar:

• initial,
• Yugurmoq,
• aňsyzlyk,
• epenek,
• kemiriv,
• uyuşdurma,
• itibari,
• mürrük,
• héris,
• qablaşma,
• katına,
• aymoq,
• sirius,
• şarşar,
• düýeguş,
• ganay,
• abandoned,
• çooçun,
• inadvertent,
• kutsuz,
• eyləmək,
• munazara