maydan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

maydan

f. 1. muharebe alanı, cephe; birimdik maydanı: tek cephe; maydan tart-: muharebe saffına dizilmek; 2. işlenmiş saha, işlenmiş toprak, tarla.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maydan

meydan, alan.

Son arananlar:

• avuşmak,
• kümüş,
• dopdoğru,
• irganch,
• axı,
• borne,
• miladi,
• aydınlatma,
• Kırık,
• töldöö,
• sıyaktan,
• cılıtıv,
• esh,
• esilmek,
• veçe,
• grace,
• görka,
• müşök,
• december,
• reverans,
• Ahmoq,
• maydan