kərən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kərən

is. məh. Yonulmamış yoğun ağac, dirək, iri kötük. Evin kərəni sınmışdır. – El yığılsa, kərən sındırar. (Ata. sözü). El bir olsa dağ oynadar yerindən; Söz bir olsa zərbi kərən sındırar. A.Tufarqanlı. Kərəni, pərdəsi hörümçək toru; Deyirlər, kasıbın bilinməz goru. S.Vurğun. • Kərənə dönmək – şişmək. Ayağı kərənə dönübdür.

Son arananlar:

• ridge,
• charvoq,
• delectation,
• kommunal,
• Öğütlemek,
• taraqqiylashmoq,
• soxta,
• alkmak,
• dagdanly,
• yundu,
• cərəyan,
• Current,
• waraklama,
• coldo,
• ajal,
• yorutmaq,
• muhmal,
• Pis,
• şümür,
• bimehr,
• hazil,
• kərən