kıtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıtmak

yenmek, ütmek (az kullanılır).

Son arananlar:

• flutter,
• Sadaka,
• nehayiti,
• daddamaq,
• ýassyk,
• shamal,
• kankan,
• paý,
• Elveda,
• müstakil,
• irkit,
• qoz,
• duýgy,
• omaq,
• dəcəllik,
• Topurak,
• yönetici,
• qaraqchiliq,
• goşgy,
• ateizm,
• turmush,
• kıtmak