kırannık

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

kırannık

1) Çokluk, kalabalık. 2) Çocuklar.

Son arananlar:

• sedir,
• ozgacha,
• nayzaçı,
• kogurmaç,
• dolandırıcı,
• süňi,
• oño,
• kapa,
• agzybir,
• Erük,
• taza,
• Ulutun,
• feveran,
• bale,
• tübev,
• Vatan,
• rakyp,
• tüýnük,
• BAL,
• biibe,
• xatakar,
• kırannık