kıncıl
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıncıl-
büzülmek; buruşmak.
Son arananlar:
- seyvan,
- mörmöjek,
- kanıtlamak,
- tuznamak,
- agdarmak,
- Şakımak,
- axe,
- mesi,
- stuck,
- qəh-qəh,
- betha,
- güvezlik,
- titir,
- omillik,
- bödöñ,
- ördek,
- singin,
- cılınmak,
- təklik,
- xayal,
- Lənglik,
- kıncıl