kılgu

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kılgu

kılı;, yapış, kılgı· I, 494

Son arananlar:

• büken,
• stupe,
• türmek,
• buzruk,
• avruğan,
• zəbanə,
• cibinlik,
• rəhbərlik,
• ijodkor,
• maksım,
• concur,
• base.,
• mahnı,
• perse,
• cukusuzluk,
• magrurlik,
• korgazmali,
• mehribanlıq,
• hamildar,
• furkan,
• egeçlik,
• kılgu