kemeyiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kemeyiv

azalma, eksilme, zayıflama.

Son arananlar:

• hunger,
• Kömək,
• starlet,
• antecedent,
• practitioner,
• mankalık,
• genç,
• çeşit,
• Sıxılma,
• kanturmak,
• cooker,
• daniska,
• Düşünce,
• ızğaar,
• basmakalıp,
• şakalaşmak,
• pakır,
• Dökmek,
• geçiştirmek,
• kakta,
• kötekleme,
• kemeyiv