kelişmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kelişmek
uymak, anlaşmak, uyum sağlamak, denk gelmek, mutabık olmak. İşge ~: işe uyum sağlamak, bu kiyim meñe kelişmedi: bu elbise bana uymadı, honşusu bıla kelişmeydi: komşusuyla uyum sağlamıyor, ala bir biri bıla kelişedile: onlar bir birleriyle uyuşuyorlar, bağasına kelişdile: fiyatına anlaştılar, tanbılağa kelişdik: yarına mutabık kaldık.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kelişmek
gelişmek.II, 110