katına

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katına

yanına, nezdine, yakınına.

Son arananlar:

• mübaliğə,
• taýak,
• mahlıc,
• sahaf,
• consensus,
• dibir,
• torpaq,
• quldar,
• şəfəq,
• BALABAN,
• türşek,
• Xapa,
• bless,
• qayer,
• Yavuklu,
• Çəmən,
• ıskıran,
• löt,
• tilme,
• gorum,
• calkıt,
• katına