kalık
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kalık
с. и. сөйл. 1) калдык, артык; 2) сазаган кыз, карт кыз
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kalık
I, a. halk; ahali.
II, a. hâlik, yaradan (Allahın sıfatıdır) .
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kalık
hava, gök, sema, I, 354, 383; III, 46