istiklal
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
istiklal
[Köken: Arapça] Karayışsızlık, Bağınsızlık, Erkinlik
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
istiklal
и. бәйсезлек, азатлык
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
istiklal
Türkiye Türkçesi: istiklal
Azerbaycan Türkçesi: istiģlal
Başkurt Türkçesi: boyondorokhoⱬlok bäyhiⱬlik
Kazak Türkçesi: bostandık tävelsizdik
Kırgız Türkçesi: boştonduk erkindik erktṻlük
Özbek Türkçesi: müstäkıllik
Tatar Türkçesi: boyındırıksızlık bäysizlik
Türkmen Türkçesi: garaşsızlık ȫzığtıyãrlılık
Uygur Türkçesi: istiklal mustakıllik
Rusça: nezavisimost'
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
istiklal
a. İstiklâl, bağımsızlık.