ilçilik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ilçilik

[i:lçilik] I, at. Ilçiniň wezipesi, ýagdaýy, ilçi wezipesinde işlemeklik. Ol ilçilik wezipesine bellendi.


ILÇILIK [i:lçilik] II, at. Il arasynda ýüze çykýan, il arasynda bolýan käbir ýagdaý. Bu ilçilik, munuň içinde her haýsy bar (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• sönüş,
• Tek,
• müsteşar,
• tapşırılmaq,
• zimma,
• debilitate,
• Perişan,
• serpent,
• expected,
• taraançı,
• Tərsə,
• con,
• qatlamaq,
• çöñek,
• qarimsiq,
• üveyik,
• ölgür,
• Nəqliyyat,
• né,
• ilermek,
• türkümdöş,
• ilçilik