hınkel

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hınkel

boyun askısı, atellenmiş kolu boyuna asmak için kullanılan askı.

Son arananlar:

• merro,
• metonimiya,
• bölö,
• janr,
• jirovka,
• oar,
• verimlilik,
• Uzuk,
• downturn,
• evdeş,
• spoil,
• Tanmak,
• albino,
• bürüşdürülmək,
• vereğen,
• arnal,
• taptaa,
• mistika,
• uzar,
• güdəlmək,
• balçık,
• hınkel