harap
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
harap
[Köken: Arapça] Eskiyen, Tozan, Kıyrayan, Yemrilen,
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
harap
с. 1) харап, җимерелгән; 2) таркалган
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
harap
Türkiye Türkçesi: harap
Azerbaycan Türkçesi: ⱨarab
Başkurt Türkçesi: iskirgän yimirilgän tuⱬğan
Kazak Türkçesi: kıyrağan tozğan tıytıkkan (insan)
Kırgız Türkçesi: eskirgen tozğon kıyrağan
Özbek Türkçesi: ŋäràb
Tatar Türkçesi: iskirgän tuzğan cimirilgän
Türkmen Türkçesi: harãp zãya
Uygur Türkçesi: ⱨarap
Rusça: razruşennıy razbitıy izmotannıy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
harap
[hara:p], syp. 1.Bozulyp zaýa bolan, bozuk, sandan çykan. 2.Ugry gaçan, ýaramaz.
‣ Harap bolmak 1) ulanyşdan galmak. Ýa ýolda maşyn harap boldumyka? (A. Gowşudow). 2) zaýa- lanmak, haraplanmak, erbetleşmek. Dogrudan hem, munuň ýaly kän okasaň, gözüň harap bolaýmasyn (B. Pürliýew). 3) ýoldan çykmak, bozulmak, azmak. Harap etmek bibatlamak, zaýalamak, haraplamak. Şol batly gaýdyşyna tara gazygy böwrümi harap etse-de ederdi (A. Gowşudow).