gök
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
gök
[Köken: Yerel] (ham) Çiğ, Pişmeyen, Gök
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
gök
I с. күк
gökи. күк, күк йөзе; gök ekseni җир күчәре ◊ göke çıkmak 1) күккә ашу; 2) күтәрелеп бәрелү, бик ачулану; gökden inmek күктән төшү (иңү)
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
gök
1. Çağla
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
gök
Türkiye Türkçesi: gök
Azerbaycan Türkçesi: göy
Başkurt Türkçesi: kük hava
Kazak Türkçesi: aspan kök äve
Kırgız Türkçesi: kök asman
Özbek Türkçesi: àsmàn kök
Tatar Türkçesi: kük hava
Türkmen Türkçesi: asmãn gȫk
Uygur Türkçesi: kök asman
Rusça: nebo
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
gök
Türkiye Türkçesi: gök
Azerbaycan Türkçesi: göy yetişmämiş
Başkurt Türkçesi: ölgörmägän bişmägän
Kazak Türkçesi: kök şiyki
Kırgız Türkçesi: kök kam
Özbek Türkçesi: ⱨàm pişmägän
Tatar Türkçesi: ölgirmägän pişmägän
Türkmen Türkçesi: gȫk
Uygur Türkçesi: kök çürüç ⱨam
Rusça: nezrelıy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
gök
[gö:k] I, syp. 1. Asman, deňiz reňkindäki. Gök mata.2. Ýaşyl renkli, ýaşyl öwüsýän; gögerip oturan, entek guramadyk (ösümlikler hakynda). Gök ot. Gök ýorunja. Gök agaç. 3. Doly bişmedik, çig, hora, suwy süýjemedik (üzüm, erik we ş.m. hakynda). Gök erik
‣ Gök çaý hemişe gök öwsüp oturan medeni ösümligiň ajysy aýrylyp guradylan ýapragy we şol ýapragyň üstüne gaýnag suw guýlup içilýän içgi. Gök çaýyň başynda adamlar gürrüňe gyzdylar. Gök çüýşe ýaly dup-dury, dury. Guýynyň gök çüýşe ýaly suwy içmäge diýseň ýakymlydy. Gök dalak bolmak üşemek, tutgaý we ş.m. zerarly bedeniň, teniň reňki üýtgemek, göm-gök bolmak. Men ol çaganyň ertirden bäri gök dalak bolup ýatyşyna gynandym. Gök daş bolmakser.Gök dalak bolmak. Gök daş bolan Myrat bir ýana ýykyldy.Gök ekin iýmek üçin ekilýän gök otlaryň, hyýar-pomidor, kelem ýaly ekinleriň umumy ady. Gök önüm gök ekinlerden alynýan hasylyň, miweli agaçlaryň miwesiniň umumy ady. Gök salmakgögerip görünmek, gök öwüsmek. Gumda gandym, çerkez, ýylgyn gök salýardy.
GÖK [gö:k] II, at. Asman gözýetimindäki howa giňişligi, asman.
‣Gökden düşen ýaly bolmak 1) hiç zatdan habarsyz bolmak, näbelet ýere düşüp, aňk-taňk bolmak. 2) garaşylmadyk ýerde peýda bolmak, bir ýerden zompa çykmak. Gökdäki dilegiň ýerde gowuşmak edýän arzuwyňa aňsatlyk bilen ýetmek, tiz wagtda ýetmek, arzuwyň birdenkä berjaý bolmak.
GÖK [gö:k] III, at. 1. ser. Gök I: Gök ekin hem- de Gök önüm. 2. Şibit, ajytere ýaly ekilýän hem-de terligine iýilýän, şeýle-de, köplenç, ýörite ekilmeýän, ýazyň başynda ýetişýän ysmanak, balgaz, akselme ýaly bişirilip iýilýän otlar. Gök bişirmek. 3. Oglana dakylýan at.
GÖK [gö:k] IV, at.Bogaz düýelerde köşegiň ösüşinde maddalaryň çalşygyny we iýmitlenmegini kadalaşdyrmak üçin hyzmat edýän agza (düýe botlandan soň düşýän bölek barda).