golamançy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

golamançy

[goloma:nçy], at. Bir işde köpçüligiň öňüne düşýän; eýe durýan. Ýowaryň golamançysy Sary ony hormatly ýerde-düşek üstünde oturtdy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• misker,
• jade,
• bulamac,
• eñitmek,
• dauber,
• amırken,
• kulba,
• ötürülmək,
• turuwbaşdan,
• Damlamak,
• taxmon,
• apoplexy,
• jadidizm,
• kalam,
• davlatmand,
• içerlemek,
• şakalaşmak,
• efe,
• alhol,
• diabolism,
• iñ,
• golamançy