golamançy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

golamançy

[goloma:nçy], at. Bir işde köpçüligiň öňüne düşýän; eýe durýan. Ýowaryň golamançysy Sary ony hormatly ýerde-düşek üstünde oturtdy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• sparse,
• iltijo,
• ormancılık,
• şayet,
• oscillate,
• ado,
• əminlik,
• sulphur,
• hükümlü,
• qm,
• SAAT,
• saraçhane,
• dıbbız,
• woodworm,
• Ochirmoq,
• MEME,
• koşucu,
• kahıllaşmaq,
• buzilish,
• attachment,
• daştöwerek,
• golamançy