garakçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

garakçy

at, taryh. Il-günüň zadyny, malyny talamak, zorlap almak bilen meşgullanýan, ýol urýan adam, talaňçy. Bir ýerden gelýärkäm kyrk garakçy peýda boldy (“Görogly”).

Son arananlar:

• iriyarı,
• tuzum,
• saber,
• iriň,
• irişme,
• irişmək,
• yandırmaq,
• irk,
• irki,
• irkilmek,
• savr,
• yalmog‘iz,
• irksome,
• yumurta,
• irlemek,
• irmik,
• yayıg,
• Becerikli,
• näletli,
• irmə,
• qəhr,
• garakçy