eşmə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
eşmə
I.
1. “Eşmək”dən f.is.
2. sif. Burulmuş, eşilmiş, eşilib hazırlanmış. Eşmə qamçı. – Molla uzun və qara müştüyün başına sancılmış eşmə papirosa qullab vuraraq ətrafına tüstü yayırdı.. T.Ş.Simurq. [Koxa:] Şahməmməd, and olsun bu eşmə bığa; Sənə yalan satmaz ömründə koxa. S.Rüstəm.
II. is. Uşaqların aşıqla oynadıqları bir oyun adı.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
eşmə
I. qazıma
{kazma}
II. burma
{burma}
III. sarıma, dolama
{sarma, dolama}
IV. əlləşmə, axtarma, töküşdürmə, qurdalama
{eşeleme, aktarma, karıştırma, kurcalama}
V. hörmə, toxuma
{örme, dokuma}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
eşmə
eşme