turklehceleri.org

emen

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

emen

ı, meşe.


ıı= emes (fakat yalnız 1 - nci şahıs için) alğan emen: almış değilim.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

emen

I Pelin, akpelin.
II Yani, sanki, adeta.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

emen

meşe. ~ terek: meşe ağacı, ~ çörtlevük: meşe fındığı, meşe palamudu, ~ çeget: meşe ormanı.


Son arananlar: