emeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emeli

[emeli], syp. Hakyky däl, tebigy bolmadyk, emel bilen edilen, ýasama. Emeli köl.

Son arananlar:

• körgüç,
• halə,
• ýagşyzada,
• büngüldemek,
• yəyimcil,
• metin,
• şibiji,
• yeritmək,
• yağmur,
• chiroyli,
• itiləmə,
• çıkmak,
• catch,
• cütləşdirmək,
• köpçek,
• əgərəskik,
• quşüzümü,
• arvad-uşaq,
• Tüze,
• köbööt,
• quruqtinquruq,
• emeli