turklehceleri.org

elçilik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

elçilik

is.
1. Elçinin vəzifəsi, işi. // Elçinin idarəsi. Elçilikdə qəbul.
2. Elçi getmə, qız istəmə. [Gülpəri:] Hacı, qadan alım, mənim elə saçım elçilikdə ağarmayıbdırmı? Ə.Haqverdiyev. [Toğrul:] Adə Yaşar, mən istəyirəm axı səni .. elçiliyə göndərim. C.Cabbarlı. Mirzə Rəhman hələ evdən çıxmamış elçilik qaydalarından söhbət salıb məsləhətləşmişdi. Mir Cəlal. • Elçilik eləmək – elçi sifəti ilə gedib qız istəmək. [Süleyman Əsgərə:] Gördüyün qızlardan birisini seç, sonra lələşini göndər, gedim elçilik eləyim, vəssalam. Ü.Hacıbəyov. [Rəşid:] Gərək mənim elçiliyimi Məşədi bəy özü eliyə. M.Hüseyn.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

elçilik

müjdəçilik, xəbərçilik
{müjdecilik, habercilik}

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

elçilik

1. es. kabile kuruşuna, nizamına bağlılık; 2. sefir,elçi vazifesi yahut mevkii.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

elçilik

çiftçilik, köylülük.


Son arananlar: