ekme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ekme

1.iş ady. Ekmek ýagdaýy. 2.syp. Ekilip ösdürilýän, ekilip hasyl alynýan. Ekme kömelek.

Son arananlar:

• möçberli,
• sepulture,
• Kuru,
• evet,
• steadfast,
• skull,
• Keten,
• ogul,
• gərdənli,
• dogaly,
• kumpir,
• kap-katta,
• qacımaq,
• threaten,
• taç,
• Değirmi,
• gən,
• buğu,
• çoban,
• süst,
• keltirmek,
• ekme