dözmez
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
dözmez
[dözmöz], at. Biriniň düşen ýagdaýyna dözmän, rehimi gelip kömek edýän adam, rehimdar adam. Urşun yzynda galan ýaş ene dözmezim ýok diýip zeýrenmedi, kynçylykly pursatlara döz gelip, çagajyklaryny ulaltdy.