doýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

doýa

[doýo], hal. 1. Doýýançaň, dok bolar ýaly, doýarlyk. Ol hem gaýta doýa nandan doýurman, Urup- sögüp endamyndan burardy (N. Pomma). 2. göç.m. Ýeterlik, geregiňçe, ine-gana, arkaýyn. Ýazyjynyň doýa dynç alýan wagty ýok (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• karbonat,
• sarupo,
• basdırılmaq,
• buyaqqa,
• urdux,
• dähedemdessem,
• taram,
• soguş,
• héyit,
• çemesiz,
• prudence,
• TEZ,
• şəbnəm,
• uyukta,
• garylmak,
• badır,
• atynmak,
• ÖBÜR,
• Emne,
• lütfen,
• menfaat,
• doýa