doñuz

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

doñuz

1. yabanî domuz; doñuz kop-: söv. (mahşer gününde) domuz şeklinde dirilmek; ölmöktön doñuz kop- söv. geber de, domuz şeklinde diril! doñuzduñ tügün döy köröm: bütün ruhumla nefret ediyorum (harfn: bana domuz kılı gibi görünüyor) doñuz rırtı: bir bitkinin adıdır; doñuz aybat, bk. aybat; 2. hayvan devrî takviminde son yılın adıdır.

Son arananlar:

• uraalaş,
• kelishgan,
• kaydetmek,
• otlakçı,
• eğlence,
• profit,
• Beyefendi,
• jala,
• Karşıt,
• kesiliş,
• belentpes,
• complacence,
• enerji,
• qatqı,
• şayba,
• arkagay,
• yomon,
• nisgil,
• adapter,
• Kıvranmak,
• uçtaş,
• doñuz