dis

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

dis /dˈɪklɔːɹˌaɪd/

1. (önek) zıt oluş
2. uzaklaştırma
3. ayrı
4. olmayan (olumsuz bir kelimenin anlamını kuvvetlendirici ek)
5. yapılan bir şeyi bozma anlamına gelen bir (önek)

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

dis-

(önek) zıt oluş
aksi

Son arananlar:

• jemende,
• gözdəymə,
• laz,
• tuguncha,
• nebis,
• Kartal,
• smelt,
• geneşçi,
• tewi,
• literacy,
• Heykəl,
• süyeksayak,
• kepaze,
• hikayeci,
• zaman,
• irmik,
• vakit,
• Töktür,
• proyeksiya,
• otkor,
• içli,
• dis