dis

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

dis /dˈɪklɔːɹˌaɪd/

1. (önek) zıt oluş
2. uzaklaştırma
3. ayrı
4. olmayan (olumsuz bir kelimenin anlamını kuvvetlendirici ek)
5. yapılan bir şeyi bozma anlamına gelen bir (önek)

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

dis-

(önek) zıt oluş
aksi

Son arananlar:

• Özen,
• bert,
• cor,
• Bürtük,
• estetizm,
• Kaltar,
• wheelerdealer,
• almaşmak,
• ilam,
• ələnmək,
• Düzmək,
• urat,
• oynamak,
• otarmaq,
• glace,
• ünsür,
• hüzur,
• batlamak,
• kolkoloş,
• sömürmek,
• Yapma,
• dis