cekirmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cekirmek

kafa tutmak, çıkışmak, diklenmek, bağırıp çağırmak. Sen meñe çekirme: sen bana diklenme, cekirib söleşgenni koy da adamça söleş: diklenip konuşmayı bırak da insan gibi konuş, kimge çekiredi ol?: kime bağırıp çağırıyor o?

Son arananlar:

• undertaking,
• bərkitmək,
• Tenkit,
• boluv,
• bohton,
• Börü,
• boloxona,
• acquiesce,
• salıvermek,
• sıpayılık,
• boşama,
• tebliğ,
• kelbetli,
• titreşmek,
• değirmenci,
• bitaraplaşdyrmak,
• aciz,
• zeng,
• Nökər,
• equilibrium,
• caral,
• cekirmek