cekirmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cekirmek

kafa tutmak, çıkışmak, diklenmek, bağırıp çağırmak. Sen meñe çekirme: sen bana diklenme, cekirib söleşgenni koy da adamça söleş: diklenip konuşmayı bırak da insan gibi konuş, kimge çekiredi ol?: kime bağırıp çağırıyor o?

Son arananlar:

• unda,
• din,
• hazırlanmaq,
• teqdir,
• SARSMAK,
• din,
• ötmek,
• boşaltmak,
• iqtiza,
• din-,
• yurgilik,
• iriyarı,
• çabadan,
• qurama,
• med,
• xort,
• küyüş,
• canıyananlıq,
• oylo,
• siemex,
• daglamak,
• cekirmek