bəraət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bəraət
is. [ər.] hüq. Təmizə çıxma; günahsız, təqsirsiz olduğu meydana çıxma; müqəssirin günahsız olduğunu, cəzaya layiq olmadığını etiraf edən məhkəmə qərarı. Məhkəmə bəraət hökmünü çıxardı. • Bəraət qazanmaq – günahsız, təqsirsiz olduğu meydana çıxmaq; təmizə çıxmaq. Məhkəmədə bəraət qazanmaq. Bəraət qazandırmaq – təmizə çıxarmaq, haqq qazandırmaq, haqlı olduğunu etiraf etmək. [Firidun:] Sizin qəhrəman saydığınız bütün müqəssirlərə bəraət qazandırıram. M.İbrahimov. Qulam o adama bəraət qazandırmaq üçün tələsik qeyd etdi... Ə.Əbülhəsən.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bəraət
beraat