bök
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bök
tepe; yükseklik; şiberdüü böktü caylagan folk : koyu otla örtülmüş tepede yayladı (yazı geçirdi) ; ara bök = arabök.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
bök
aşığın sırtının, tümseğinin yukarı gelmesi, III, 130 bkz> çik bök