amanlık
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
amanlık
kötülük, fenalık, zayıflık.Üsünü-başını ~ı kimge da tuvra: üstünün başının kötülüğü herkesin gözü önünde, ~ıcukğan: fenalığı bulaşan, ~dan ozmağan: kötülükten geri durmayan, ~ etmek: kötülük etmek, ~ izlegen: kötülük (ayıp) arayan, Allah igilikni beri etsin, ~nı keri etsin: Allah iyiliği beri etsin, kötülüğü geri etsin (dua), etgen ~ı başına cetgendi: yaptığı kötülük kendine döndü, ~ izlegen ~ğa tüber: kötülük arayan kötülükle karşılaşır.