Kadır
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kadır
Ia. 1. ihtiram; liyakat; değer; itibar, prestij (haysiyet) , kadir; kişige kadırı cok: başkaları arasında itibarı yoktur; kadırı uçup turat: itibarı yükselmektedir; kadırıñ manden kalğanbı? folk. bana karşı dostluğun bitti mi? ; sen beni artık sevmiyor musun? ; aç kadırın tok bilbeyt: ats. tok olan açın halinden anlamaz; 2. dn. kadır tün: kadir gecesi; kadır tün tozuu: kadir gecesinde uyanık kalma.
IIa. (katır yerine) : kadırıñ can bolsun (katırıñ cam bolsun yerine) : merak etmeyin! ; her şey yoluna girer.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kadır
katır. ~ kılık: katır huyu, ~ kılıklı: katır huylu, ~ tay tabmaz (d): katır taylamaz.