Halka
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
halka
[Köken: Arapça] Kuşak, Çığrık, Değrek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
halka
и. боҗра, алка
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
halka
at.1.Ýüpüň, ýüplügiň we ş.m. bir ujuny aýlap ikinji ujuna daňmagyň bir görnüşi. Tanapyň ujuny halka et-de, gazykdan ildir. 2.Iki ujy aýlanyp biri-birine berkidilen tegelek, gurşaw. Başlyk sazlyga girmänkä, köpegi tutduryp, onuň boýun halkasyna bag dakdyrdy (B. Kerbabaýew). 3.Bir topar adamyň aýlanyp, egelenip duran görnüşi, döwre. Mejlis halkasyny gurmaň beýle az, Adam köpdür, ulug gurgul – diýdiler (Magtymguly). Ýaş ýigitler ýene gelşip, oturylyşyk halkasyna goşuldylar (A. Gowşudow). 4.sport. Gimnastika maşklary ýerine ýetirilýän iki sany aýratyn asylgy jübüt ýüpüň ujuna berkidilen türgenleşik enjamy. 5.sport. Basketbol oýnunda içinden top geçirilýän aşagy torly enjam. Oýunçylar gezekme- gezegine pökgini basketbol halkasyna oklaýarlar. 6.maldarç. Düýäniň kekirdewüginde gatap emele gelýän kesel. 7. Gulakhalka.
‣ Halka gurmak biriniň ýa-da bir zadyň daşyna aýlanmak, töweregini gurşap almak.